Ogólne
Pełne hasło
Więcej

BENIGNE

Gramatyka
  • Formybenigne
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
  • Część mowyprzysłówek
Znaczenia
  • I. liberaliter, benevole, animo propenso.
  • II. sua sponte, nullo cogente

Pełne hasło

BENIGNE adv.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
I. łaskawie, życzliwie, przyjaźnie; liberaliter, benevole, animo propenso.
Syn.
Lites I p. 9 (a. 1320) : eos ... b-e ac favorabiliter prosequendo.
N.
benigne facere i. q. benefacere
PommUrk VI p. 294 (a. 1325) : omnibus ex radice virtutis b-e facere exhortamur, pocius tamen illis, qui nobis magis familiares existunt.
II. dobrowolnie; sua sponte, nullo cogente
KodWp I p. 99 (a. 1219) : nos vero diligenti habito tractatu eosdem monachos ... ad hoc deduximus, ut de iure, quod dicebant se habere in predicto monasterio, b-e cederent.
APozn I p. 364 (a. 1464) : Iohanni ... quadricentos flor. ... in toto libere et b-e dimisit.
Cf. BENEVOLE II.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)