CodVit p. 388 (a. 1417) : ut appellacia eorum habuisset locum.] I. I. naziva,
imię, przydomek;
nomen, cognomen.
Syn.
denarratio (
PP V
p. 133, a.
1429).
2.
tytuł; titulus v.
gr.
regia (
DŁUG. Hist. I
p. 367
)
, martyrii et honoris
(id. Op.
p. 71
).
3.
phil. jedna z
własności terminu, którą jest
występowanie w funkcji nazywania; vis appellandi termini grammatici
propria
GŁOG. Hisp. fol. 55b : a-o est acceptio termini pro re existente, cuius diffinitionis diffinitum est a-o non quocumque modo sumpta, sed logicaliter pro nominatione rei existentis.
GIEŁCZ. p. 123 : a-o est significatio formalis significati termini tanquam suo determinabili pro aliqua temporis differentia adiacentis vel non adiacentis. Distinguitur a. formae 5. formalis
GŁOG. Hisp. fol. 56b : a-o forme est acceptio termini pro significato suo formali per modum adiacentis vel non adiacentis.
GIEŁCZ. p. 129 : a-o formalis est acceptio termini connotatiui in proportione pro suo significato formali tamquam adiacenti vel non adiacenti. b. rationis:
GŁOG. Hisp. fol. 56b : a-o rationis... est acceptio termini pro suo significato vel significatis secundum illam determinatam rationem, secundum quam talis terminus significat significatum suum.
GIEŁCZ. p. 154 : a-o rationis id est acceptio termini pro actu intellectus ... respectu alicuius obiecti.Cf. ib. p. 134 . 4. wezwanie przed sąd, , pozew; i. q. citatio
KodWp I p. 242 (a. 1249) : quarum villarum homines ... absolvimus ab a-e castri, a «ztrosa» etc. II. iur. t. t. apelacja, odwo- jłanie się od wyroku sądowego do sądu wyższej instancji; actus appellandi ad superiorem iudicem.
Syn.
evocatio (
KodWp III
p. 271, a.
1365)
.
N.
locut.
a. ,
a-em interponere złożyć. Simili
sensu
emittere (
Lites II
p. 178, a.
1413)
, facere (
KodWp I
p. 99, a.
1219)
, insinuare (
StPPP VII
p. 490,
a. 1411
;
DŁUG. Hist. V
p. 359
)
, intericere (
Lites I
p. 40, a.
1321
;
KodMp II
p. 246, a.
1326)
, intimare (
Lites II
p. 178, a.
1413)
, notificare (
ib.
),
prosequi (
ib.
), ad a-em confugere (
Lites I
p. 13,
a. 1320)
, in a-em (in vocem a-is) prorumpere (
CodSil V
p. 210, a.
1340
et saepius),
β.
opp.
(de parte adversa)a-i adhaerere (
*KodWp III
p. 475,
a. 1375
;
DŁUG. Op.
p. 410
),
(de iudice) a-i deferre (
ArHist XII
p. 341,
saec. XIV).
Constr.
a. abs. b.
ab aliquo (ad aliquem),c. sq.
gen.
subiectivo(
AKapSąd II
p. 84, a.
1431
;
StPPP VI
p. 78, a.
1515)
. d. contra aliquem (
AKapSąd II
p. 84, a
1431)
. e. sq.
gen.
obiectivoiurisdictionis (
ArPrawn I
p. 9, a.
1400)
, sententiae (
StPPP II
p. 131, a.
1402)
. f. pro aliqua re (
AKapSąd II
p. 202, a.
1455)
.