- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- BJ.
- A.
I.
przyjaciel,
zwolennik; qui amat,
fautor.
N.
locut.
capitalis
nieprzyjaciel, wróg;
inimicus, hostis
ARect I p. 133 (a. 1478) : dominus distulit terminum ad probandum mgro Martino contra testes inductos per prefatum Iacobum ... quod sunt sui capitales a-i et infamatores.
II.
krewny; consanguineus
KodKKr I p. 20 (a. 1224) : quam partem ... Barano ... presente et consentiente cum suis fratribus et a-is publice limitaujt.
KodWp I p. 4 (saec. XIII) : addens eidem ecclesie hereditatem Padnyewo cum consensu a-orum suorum.
KsgHenr p. 71 : tutelam filiorum ... sibi assumpsit ad instantiam uxoris sue, que matertera dictorum puerorum erat, aliis eciam ipsorum a-is hoc petentibus diligenter.
Eodem sensu
a-us carnalis :
ArHist V p. 144 (a. 1462) : dum idem Nicolaus huc venisset ad a-os carnales.
N. glossam
Pol.
PP III p. 37 (a. 1434) : veniens ad iudicium banitum Katherina ... cum suo a-o wlgariter «dzewerzs».