- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- BJ.
- A.
RachWaw p. 214 (a. 1534) : subscudes debent affixi ad superiora atria.]
I.
propr.
1.
wbić, przybić; figendo
haerere facere,
infigere.
N.
a.
iur.
a-xa clavi
przynależności budynku;
pertinentia ad aedificium
KsgPrzem I p. 136 (a. 1425) : Nicolaus ... vendidit Clementi ... domum suam cum omnibus clavis et terre a-xis.
Ib. II p. 22 (a. 1447) : Steczko fassus est ... domum vendidisse ... sicut solus habuit ... et nichil aliud recipere, nisi que non sunt claui a-xa.Inde pass. należeć do kogoś, być czyjąś własnością; ad aliquem pertinere, in possessione esse
KodPol II p. 753 (a. 1371) : villam nostram ducalem ... nulli debitam neque obligatam, sed perpetuo ducatui nostro ... a-xam ... donamus.
b.
edictum,
litteras
sim.
ogłosić (przez przybicie, zwłaszcza na drzwiach kościoła); notum facere (figendo praec. ad ecclesiae fores).
c.
o kaźni;
de supplicio cruci,
patibulo etiam rotae (
Zab
Dziej II
p. 419, a.
1487).
2.
przymocować do czegoś;
alligare ad aliquid
a.
librum :
KodWp I p. 456 (a. 1279) : omnia capitula … constitutiones conscribi faciant ... ipsasque ligari faciant in tabulis ... et ferrea catena ... a-i.
b.
crucem
*Dogiel IV p. 26 (a. 1255) : tu ... denuo crucis characterem tuis humeris a-xisti.
N. in imagine
lecto
przykuć do łoża;
afficere aliquem tam gravi aegritudine, ut lecto se levare non possit.
3.
obić,pokryć; tegere aliqua re
Tom. IV p. 321 (a. 1518) : cubile regium veluto auro burcato riczo optime junctis coloribus singulariter regia industria parietibus juncto ... splendore excellenti a-xum erat.
RachWaw p. 143 (a. 1530) : pro cutti rubea propter a-ndas seras, ne sint obductae a pulveribus.
4.
dołączyć, dodać;
adiungere, apponere.
Constr.
ad
1:
a.
sq.
dat.
b.
sq.
ad.
c.
sq.
in
c.
acc.
RachWaw p. 186 (a. 1532) : pro clavis, qui a-xi sunt in subscudes novorum atriorum.
d.
sq.
in
c.
abl.
e.
sq.
circa:
ZabDziej II p. 445 (a. 1488) : ipsam ... circa columnam cathena a-re.
f.
sq.
per
Tom. VII p. 288 (a. 1525) : cum ... monitorium ... per templorum fores a-xisset.
II.
transl. umocnić,
ustalić; confirmare, designare,, statuere
1.
aliquem :
NIC. BŁ. Serm. III p. 119 : Christus matrem suam sic sollidauit virtutibus et gratijs sic a-xit, vt nunquam defluere potuerit in aliquod peccatum.
2. aliquid
a.
sidera
ustalić położenie;
locum constituere.
b.
terminum :
TPaw IV p. 19 (a. 1373) : sed non fuit in termino a-xo predictus kmetho.
N. locut.
pectori aliquid
wziąć sobie coś do serca, troszczyć się o coś bardzo; maximam curam alicuius rei habere
ZABOR. p. 89 : postremo hoc pectoribus vestris a-te, ut etc.