- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- L.
I.
intrans.
A.
propr. błyszczeć, jaśnieć, świecić się; (ef)fulgere, elucere, splendere, enitescere
1.
de rebus naturalibus proprio lumine lucentibus aliisque nitidis.
N. de
luminibus i. oculis (
ROYZ. I
p. 100, v. 22
).
2.
in similitudine lucendi et
transl.
etiam de homine eiusque mente, item de
abstr.
, praec. de virtute.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
abl.
c.
sq.
dat. personae
CIOŁ. Carm. p. 166, v. 21 : diua lex cunctis iam e-uit, quando Cristus docuit,d. sq. in c. abl. e. sq. adv.
N.
part. praes, loco adi.
emicans,,
-ntis
świecący, świetlisty, iskrzący się; coruscus, micans, fulgens
GALL p. 37, 7 : corbunculum e-ntem.In imagine
ADAM p. 296 : tanquam ex ... silice ... litterarum scintillas e-es excutiat.
B.
transl.
1.
pojawić się, ukazać, pokazać, wyjść na jaw; apparere, prodire, manifestum esse vel fieri, conspici (pro subi.
abstr. , v.
gr. certitudo, insigne humilitatis, immensitas lucis sim.).
Additur caelitus (
MARTIN. OP. Chr.
p. 129
)
.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
abl.
c.
sq.
in
c.
abl.
KADŁUB. p. 23 : in quo illud inter ceteras virtutes e-uit humilitatis insingne.
MPH V p. 845 (circa a. 1500) : virtus ... ista plusmagis in eo e-uit.Cf. Th. V 2,486,19. d. sq. inter. e. sq. adv.
2.
błyskawicznie wyskoczyć, wydostać się, rozejść;
extra micare, erumpere, exire.
In imagine
CantMAeI nr 18, v. 7b (saec. XIV in.) : in omnem terram Marie virtus exivit et in fines orbis terre laus e-uit.
3.
(de hominibus) być znanym, sławnym, wybijać się, wyróżniać; notum, clarum esse, excellere, praestare
,
(v.
gr. comitate, dictis disertis, elegantia morum sim.).
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
abl.
c.
sq.
in
c.
abl.
DŁUG. Hist. I p. 105 : in administrandis bellis ... expediendisque negotiis pluribus probitatis signis e-uit.Cf. Th. V 2, 487, 17 et passim. d. sq. adv.
II.
trans.
oculos
tyle co: rzucać spojrzenia, błyskać oczami; oculis fulgere,oculos conicere
ListMił p. 66 : e-ns oculos linceos ... super alia ad similitudinem siccariorum.Cf. Th. V 2, 487, 33 sqq.