- B.
- L.
I.
1.
przez podział, tytułem podziału (majątku); ex divisione (bonorum)
TPaw III p. 459 (a. 1399) : suam partem ... in Chorky d-e sibi cessam.
2.
osobno, oddzielnie; seorsum, separatim
TPaw III p. 103 (a. 1388) : meus pater cum Alexio fratre habent «rzond» d-e.
AGZ XI p. 177 (a. 1440) : Georgius ... Johannes, Petrus et Wilam ... pro ... Margaretha d-e per Lta fideiusserunt.Huc fortasse pertinet
TPaw III p. 101 (a. 1388) : non misi meos filios ad te, quod vellem d-e racionem «dać widzelicz», sed quod volui hoc obligaui.
II.
log.
t.t. rozdzielnie, w sensie podziału, przez podział; per divisionem
BYSTRZ. ParvLog fol. O Ib : de hoc signo vniuersali ‘omnis’ pluraliter et d-e siue distributiue sumpto.
Ib. fol. P Ia : hoc pronomen ‘isti’ … dicitur … teneri d-e, quando propositio, in qua ponitur, equivalet vni copulatiue, vt hec ‘isti currunt’ equivalet huic ‘iste currit et iste currit’.
GŁOG. ExLog fol. 10b : Aristoteles ... incipit determinare de syllogismo tam diffinitiue quam d-e.Ita saepius.
Syn.
distributive (cf.
et
GŁOG. Porph. fol. f IIIa)
, partitive (
GŁOG. Alex. II fol. i IIIa).
Opp.
complexive (
BYSTRZ. AnalPost fol. a Va
;
GIEŁCZ. fol. D 7a)
;.