General
Full Entry
More

DIVINITUS-1

Grammar
  • Formsdivinitus
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type
  • Part of Speechadverb
Meaning Outline
  • I.
    • 1. propr. a Deo, Deo iubente vel iuvante, ope divina.
    • 2. ex lege ecclesiastica
  • II. transl. mirum in modum, mirabiliter, eximie.

Pełne hasło

DIVINITUS adv.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • A.
  • H.
I.
1. propr. za sprawą Boga, z Bożego natchnienia lub nakazu; a Deo, Deo iubente vel iuvante, ope divina.
Opp.
humanitus ( Tom. I p. 92, a. 1510 et saepius).
2. sensu latiore: zgodnie z przepisami kościelnymi; ex lege ecclesiastica
MPH I p. 273 (Thietmar): Natale Domini... more priorum d-s ac humanitus honorando peregit rex.
PommUrk VI p. 256 (a. 1325) : has missas cum memoria d-s peragendo.
JacSt r p. 100 (a. 1394) : sanctorum reliquie in ... ecclesia d-s continentur.
Ib. p. 101 (a. 1394) : episcopis per Sedem Apostolicam canonice d-sque ordinatis.
Ib. p. 104 (a. 1399) : indulgemus ... episcopis ... similes indulgentias prescripte ecclesie pie et gratuite d-s adhibere.
II. transl. w sposób niezwykły, nadzwyczajny, cudowny; mirum in modum, mirabiliter, eximie.
Opp.
naturali dote ( DŁUG. Hist. I p. 103 ) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)