- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- B.
- L.
- A.
- Ha.
- N.
I.
1.
oddzielnie, odrębnie, z osobna; separatim, singulatim, divisim.
Praec.
log.
supponere
(de terminis)
BYSTRZ. Log. fol. e IIIb:
qui terminus singularis semper supponit d-e.
GIEŁCZ. fol. C 4b
:
terminus discretus ... pro suo significato vltimato si supponit, d-e supponit, vt 'iste homo currit’.
Ita saepius.
Cf. Th. V 1, 1308, 37 sqq.
2.
w sposób szczególny, usilnie, z naciskiem; praecipue, assidue, vehementer
*CodSilX
p. 173 (a. 1349)
:
mandamus ... omnibus
nobilibus … firmiter et d-e, quatenus etc.
*CodVit
p. 22 (a. 1390)
:
regi Polonie d-e mandavimus quod etc.
AGZ III
p. 139 (a. 1399)
:
in hys scriptis d-ius iniungentes, quatinus etc.
II.
1.
roztropnie, rozważnie, rozsądnie, ostrożnie; prudenter, considerate, caute
StSyn III p. 7 : caute et d-e in penitenciis inponendis vos habete, ne alios incaute solvendo vos ipsos periculose ligetis.
KodKKr II p. 391 (a. 1414) : qui ... valeat ... ipsius incomodis d-ius prouidere.
JAC. PAR. Serm. fol. 104a : reuerenter, attente, honeste et d-e cum maturitate oportet oraciones offerri.Ita saepius. Cf. Th. V 1, 1308, 49 sqq.
N. locut.
discrete se habere circa aliquem
postępować z kimś w sposób taktowny; moderate tractare
(
VisitCr
p. 86, a. 1546).
2.
dokładnie, starannie,sumiennie; diligenter, accurate, attente
StPPP VI p. 140 (a. 1518) : consules ac iudicium civile d-ius debent attendere litteras salvi conductus regiae mtis, quae eis porriguntur.
ZabDziej II p. 531 (a. 1489) : decem annis continuis honeste et d-e serviebat.