- F.
- Th.
- Bl.
I.
adi.
niezgodny, nieodpowiedni, niestosowny; qui minime alicui (rei) convenit, ineptus, inconveniens.
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
cum :
WROCŁ. CongLog fol. e 5a : obliquus casus ... in altera praemissarum debet mutari in suum rectum non d-ntem secum in numero.c. sq. dat.
ExPhys fol. i VIIa : effectus monstruosus dicitur effectus productus sub disposicionibus d-bus indiuiduis.
WROCŁ. Epit. fol. b VIb : monstrum naturale est effectus productus sub dispositionibus naturaliter sui speciei d-bus.d. sq. in c. abl. cf. sq.
II.
subst.
n.
niedogodność, szkoda; incommodum, damnum
*Dogiel I p. 354 (a. 1419) : regis Poloniae ...commoda promovere et d-ntia seu eisdem contraria amovere.
SSrSil VII p. 144 (a. 1467) : consules libencius volebant in personis absque culpa confundi, quam pati majus d-ns in civitate.Cf. DISCONVENIENTIA II 2.