General
Full Entry
More

DIRIMO

Grammar
  • Formsdirimo, derimo
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -ere, -emi, -emptum
Meaning Outline
  • I.
    • A. propr. delere, destruere, demoliri
    • B. transl.
      • 1. + regiones devastare, depopulari
      • 2.
        • a. + aliquem vexare, cruciare
        • b. + acies dissipare, profligare
  • II.
    • A. propr. dividere, separare
      • 1.
      • 2. + decimam partiri
    • B. transl.
      • 1. finire, interrumpere. Praec.
        • a.
        • b. + litem, causam, discordias diiudicare, componere.
        • c. + amicitiam, foedus, pacem rumpere, violare.
        • d. + matrimonium irritum declarare, dissolvere (vulgo)
      • 2. impedire, irritum reddere.
      • 3. minui, dilabi
  • III. abstr.+ 1 separare, distinguere (de locis). In imagine de abstr. abrumpere, avellere.

Pełne hasło

DIRIMO s. DERIMO, -ere, -emi, -emptum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • A.
[inf. praes. act. dirimare:
AGZ XIX p. 561 (a. 1496) : differencias occasione granicierum subortas ... dirimare et complanare.
2. pl. ind. perf. act. dirimisti cf. infra 49.]
I.
A. propr. niszczyć, burzyć, rozbierać; delere, destruere, demoliri GLb p. 107 : instrumenta bellica ad d-nda oppida et civitates. RachWaw p. 383 (a. 1547) : mensator officinam tornuariam alias «thokarnia» ... d-bat alias «rozbierał».
B. transl. et in imagine
1. regiones pustoszyć, plądrować; devastare, depopulari ChrPP p. 567 : rex Bohemiae Litwanorum terras intrans plura eorum castra violenter acquirit ac d-it. ChrPetri p. 4 : videntes totum ... regnum vastari et d-i ... statuerunt querere verum regni heredem.
2.
a. aliquem znęcać się nad kimś, katować kogoś; vexare, cruciare AGZ XVI p. 305 (a. 1500) : tu captivasti alias «yolesch» familiarem Albertum meum et illum accipiendo d-isti alias «schindowalesch» violenter,
b. acies rozbić, znieść; dissipare, profligare DŁUG. Hist. IV p. 673 : Poloni ... in laevum latus hostium ... invecti, omnes obstantes prosternunt et singulas eorum acies transverberant, d-unt et conturbant (cf. Th. V 1, 1257, 62 sq. ).
II.
A. propr. dzielić, rozdzielać; dividere, separare
1. loca.
N. constr. sq.
in c. acc.
AGZ IX p. 150 (a. 1497) : habebunt ... consules ... facultatem d-ndi prefatam aream in ortos ... prout eis competencius et melius videbitur; similiter agros, excrescencias ... pascua et prata d-ent et divident in eorum usum.
2. sensu latius translato decimam rozdzielać między siebie; partiri
AKapSąd III p. 246 (a. 1481) : ipsam decimam dimidiant, d-unt et distrahunt unusquisque post culturam suam in proprio horreo locando.
B. transl.
1. kończyć, przerywać; finire, interrumpere. Praec.
a. bellum sim.
b. litem, causam, discordias sim.: rozstrzygnąć, załagodzić; diiudicare, componere.
Syn. et iuxta posita
complanare ( AGZ XIX p. 561, a. 1496) , decidere ( AKap p. 218, a. 1572) , sopire, suffocare ( CodEp III p. 130, a. 1467) , tollere ( ArPrawn I p. 211, a. 1443).
Constr.
α. sq. abl. instr.
β. sq. inter.
γ. sq. per:
CodEp I 2 p. 72 (a. 1448) : per arma suas nititur d-re quaestiones (cf. Th. V 1, 1259,3 ).
c. amicitiam, foedus, pacem sim.: zerwać; rumpere, violare.
Syn.
refricare ( ARect II p. 132, a. 1546) .
N. constr. sq. abl.
d. matrimonium unieważnić, rozwiązać; irritum declarare, dissolvere (vulgo).
N.
contractus doni ( StPPP VI p. 198, a. 1521) , sponsiones (syn. infringere: ŁASKI ComPriv fol. 206b).
2. przeszkadzać, udaremniać, uniemożliwiać; impedire, irritum reddere.
3. singulare (pass.) zmniejszać się; minui, dilabi
SSrSil I p. 315 (a. 1482) : videns tandem Felix, quia in dies obediencia ejus d-retur et Nicolai augeretur ... resignavit papatui, oneri et honori.
III. 1 . oddzielać; separare, distinguere (de locis). In imagine de abstr.
DŁUG. Hist. III p. 220 : dux Boleslaus principatus praefatos ab eorum filiorum successione d-ns et sequestrans.
Occ. odrywać; abrumpere, avellere.
Constr. sq.
ab.
2. math. odejmować; deducere
COPERN. Rv p. 305 : cum igitur utraque triangula ab utrisque suis sectoribus d-ta fuerint, remanebunt secmenta circulorum ACF et ACB.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)