- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- L.
- A.
I.
szeroko rozciągający się, rozległy;
extensus, latus, amplus, vastus (praec. dioecesis).
Constr.
a.
abs.
b.
sq.
abl.
Occ.
(meton.) prawie tyle co: sławny, głośny, znany; fere i. q. illustris, insignis, notus
KodKrak p. 36 (a. 1358) : tantoque d-ioris laudis attollitur preconijs, quanto accuracius sathagit inhiare ampliandis rei publice incrementis.
DŁUG. Hist. I p. 166 : videns insuper Boleslai virtutes d-as, famaque ampliores etc.
Item de abstr.
id. LibBen I p. 616 : Gneznensis archiepiscopatus ... amplitudine proventuum d-ior est.
II.
de oratione sim.: długi,obszerny, szczegółowy, wyczerpujący; longus, copiosus, per singula expositus (saec. XV—XVI).
N. locut.
diffusum esset describere :
KodLit p. 365 (a. 1432) : ipse metropolitus, quibus modis processit, d-um esset describere et thediosum audire (cf. FormJ p. 9 : cuius seriem visionis diffusa narracio esset ... explicare sermone).
III.
singulare (de tempore): daleki, odległy; remotus, distans
DŁUG. Hist. V p. 29 : dono tam magnifico Schuchta inescatus paricidium in tempus distulit d-ius.