General
Full Entry
More

DETRACTOR

Grammar
  • Formsdetractor
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -oris
  • Part of Speechnoun
  • Gendermasculine
Meaning Outline
  • I. qui de alicuius auctoritate detrahit, aliquem diffamat, criminator.
  • II. qui damnum infert

Pełne hasło

DETRACTOR, -oris m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
I. ten, kto uwłacza, ubliża, oszczerca; qui de alicuius auctoritate detrahit, aliquem diffamat, criminator. Glossae Pol.
RFil XXIV p. 363 (saec. XV med.med) : d-or, i. e. «omowcza».
GLcerv p. 529 : d-or, qui aliorum bona opera in malam partem malitiose vertit, «vwlaczac».
Constr.
a. abs. b. sq. gen. rei
KodLit p. 28 (a. 1323) : malignantes contra hoc scriptum et sigillum sunt d-es veritatis.
Item
fidei Christianae ( KodMaz(L) p. 169, a. 1423 ; cf. Th. V 1, 822, 73). c. sq. gen. personae.
II. ten kto wyrządza szkodę; qui damnum infert
KodWp I p. 159 (a. 1298) : ipsorum inimicos, emulos et d-es pro nostris habebimus inimicis.
ArPrawn I p. 210 (a. 1443) : penas in d-es et usurpatores (ita ed., ms. detractionis et usurpacionis) thezaurorum nostrorum promulgari solitas.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)