General
Full Entry
More

DEICIO

Grammar
  • Formsdeicio, deiicio, degicio
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -ere, -eci, -ectum
Meaning Outline
  • I. propr.
    • A. deorsum iacere, praecipitare.
      • 1.
    • B. sternere,evertere
      • 1.
        • a. + aedificia; in terram a (suis) fundamentis
        • b. + ligna caedere (arbores).
      • 2.
    • C. demittere (oculos, vultum,
  • II. transl.
    • A.
      • 1. tollere, eicere, expellere.
      • 2. loco movere, honore privare.
      • 3. iur. possessione movere, pellere.
    • B.
      • 1. repellere, amovere, repudiare.
        • a. + aliquid, v. forum periculum causam absentiae in aliquem
        • b.
      • 2. + in (ad) aliquid ad vitia ad malum in defectum ad pauperiem et desolationem deducere in necem occidere detrudere,adducere labi,incidere pessum dare*
    • C.
      • 1. superare, affligere,vincere
      • 2. infringere,deprimere, humilem reddere.
    • D. (fungitur vice verbi) obicere

Pełne hasło

DEICIO s. DEIICIO s. DEGICIO, -ere, -eci, -ectum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
  • A.
I. propr.
A. zrzucać,strącać; deorsum iacere, praecipitare.
1. res .
N. glossam Pol.
AGZ XV p. 181 (a. 1475) : demissionem alias «vpvsth» piscine violenter d-cerunt alias «ssrvczyly».
Pass. padać (o gradzie),spływać (o wodzie); cadere (de grandine),defluere (de aqua). 2. animantes (praec. homines , item aves sagittis).
N. locut.
in turrim wtrącać do więzienia; in carcerem detrudere
DŁUG. Op. p. 421 : rex ... ipsum corripuit et in turrim d-ecit.
ArPrawn V p. 117 (a. 1493) : magister comitive non ... se continens a talibus dampnis in turrim d-atur (cf. ŁASKI ComPriv fol. 109a).
Refl. rzucić się (w dół); se praecipitare.
Constr. ad
1—2: a. abs. b. sq. ab. c. sq. de. d. sq. ex. e. sq. in c. acc.
B. przewracać, powalać, obalać; sternere,evertere
1. res, praec.
a. aedificia; additur in terram ( UrkBBr p. 235, a. 1287) , a (suis) fundamentis ( DŁUG. Hist. IV p. 192 ; ; ruinando: ib. V p. 289 ) .
Syn. et iuxta posita
confringere ( ib. IV p. 446 ) , demoliri ( URSIN. p. 104, 24) , destruere, disrumpere ( UrkBBr p. 235, a. 1287).
b. ligna ścinać (drzewo); caedere (arbores).
2. homines ; additur in terram ( ARect I p. 95, a. 1475 et saepius; ad terram: KH III p. 211, a. 1352 et saepius), ad lapides ( ZabDziej III p. 336, a. 1494), item per fornacem tergo ( ZabDziej III p. 243, a. 1493).
C. spuszczać (oczy, głowę); demittere (oculos, vultum, praec. addito humi, in terram). Saec. XV—XVI. Occ. pennas (de pavone JAC. PAR. Serm. fol. 126a ) .
II. transl.
A.
1. usunąć, wyrzucić, wygnać; tollere, eicere, expellere.
2. usunąć ze stanowiska, pozbawić godności; loco movere, honore privare.
Opp.
promovere ( MARTIN. OP. Marg. fol. r 3a ; ARect I p. 584, a. 1518).
Dicitur in imagine de abstr.
MARTIN. OP. Marg. fol. l 4b : non omnia, que ordinandum impediunt, ordinatum d-unt.
3. iur. usunąć z posiadłości,wywłaszczyć; possessione movere, pellere.
N. glossam Pol.
AGZ XII p. 333 (a. 1470) : dando Jacobo ministerialem ad d-ndum alias «na vimoth» ipsum hominem.
Constr. ad 1
—3: a. abs. b. sq. abl. , v. gr. gradu muneris sui ( ArPrawn VII p. 78, a. 1566) . c. sq. ab :
MARTIN. OP. Chr. p. 165 : statuit, vt nullus a suo officio d-retur, nisi primum esset accusatus.
CodEp III p. 531 (a. 1434) : quomodo rex … ipsum ... ab eadem praepositura d-isset minus iuste.
DŁUG. Hist. V p. 16 : ne ... Lithuani per futurum ducem a ducis Kazimiri... d-rentur donationibus.
Ita saepius. d. sq. de. e. sq. ex.
B.
1. odtrącić,odrzucić,oddalić; repellere, amovere, repudiare.
a. aliquid, v. gr. forum (i. rem emptam CorpJP III p. 444, a. 1519) , periculum ( *Tom. III p. 348, a. 1515). Occ. locut. causam absentiae in aliquem :
DŁUG. Hist. V p. 585 : baronibus ... Bohemiae ... causam absentiae in regem proprium d-ntibus.
b. aliquem.
N. glossam Pol.
RFil XXV p. 143 (saec. XV) : quidam erit d-tus «odrzuczony».
Syn.
despicere ( MATTH. Rat. p. 134 ). Occ. in imagine a spe et hilaritate ( DŁUG. Hist. II p. 483 ).
Praec. pass.
(a) spe tracić nadzieję; privari (saec. XV—XVI).
2. in (ad) aliquid wtrącać,doprowadzać (do grzechu, upadku, nędzy); detrudere,adducere ad vitia ( ZABOR. Tract. p. 28, cf. id.Coel. fol. B IVa ; simili sensu ad malum : JAC. PAR. Serm. fol. 31b ) , in defectum ( PommUrk II p. 204, a. 1268 ; cf. PommUB p. 191 ) , ad pauperiem et desolationem (syn. deducere : CodEp III p. 22, a. 1447) , in necem (syn. occidere : CodVit p. 1005, a. 1416). Pass. popadać w coś; labi,incidere
DŁUG. Hist. I p. 357 : in eam ... perniciem ex voluptatibus ... ebrietatibus et libidinibus tam ... rex quam milites ... d-ti sunt.
Occ. abs. doprowadzić do ruiny; pessum dare*
SSrSil II p. 188 (a. 1324) : abbas per devia morum ... incedens ... ipsum monasterium sic d-ecit, quod ex ejus detestanda lascivia ... canonici infames effecti ... et ... paupertate depressi sunt.
C.
1. powalić,pokonać,zwyciężyć; superare, affligere,vincere.
Syn.
prosternere ( CodVit p. 332, a. 1415).
Simili sensu
cervicem alicuius (e Vlg. Ier. 48, 39 SSrSil VII p. 12, a. 1456).
N. constr. sq.
in c. abl. , v. gr. in gladio (e Vlg. Ezech. 32,12 CIOŁ. Lib. I p. 38 ; ŁASKI ComPriv fol. 75b ) ;, item in funda ( MARTIN. OP. Serm. p. 309, alluditur ad Vlg. Eccli. 47, 5). Refl. poddać się, upokorzyć się; se submittere
DŁUG. Hist. V p. 35 : dux Michael Lithuaniae ... procumbens obtulit se atque submisse d-ecit verbis in mollius suppliciter inflexis.
2. załamać,zgnębić, poniżyć; infringere,deprimere, humilem reddere.
Syn.
affligere, contundere ( DŁUG. Op. p. 228 ) , frangere ( CALLIM. Hist. p. 14 ) , prosternere ( DŁUG. Hist. IV p. 106 ).
Praec. abstr.
, v. gr. famam alicuius (
id. Op. p. 71 ), animum (alicui:
Tom. XIII p. 277, a. 1531).
Opp.
confortare ( ib. VI p. 57, a. 1522) , erigere ( NIC. BŁ. Serm. I p. 40 et saepius).
N. locut. (act. et pass. )
animum (mentem) upadać na duchu; animo concidere.
Syn.
tristitia affici ( BRUNO Pass. p. 214 ) , confici ( DŁUG. Hist. III p. 539 ) , desperare ( Tom. X p. 204, a. 1528) , tristari ( MATTH. Rat. p. 60 ) .
Item
animo ( ib. IX p. 211, a. 1527 ; ib. X p. 204, a. 1528) ;, maerore ( DŁUG. Hist. III p. 539 ) , in corde ( ArHist XII p. 311, a. 1389—1393 ), per desperationem ( NIC. BŁ. Serm. I p. 40 ) , tristi pusillanimitate ( PrzMog p. 32 ). Indicatur causa a. sq. ad :
CALLIM. Hist. p. 14 : Christianorum ad Turci nomen fractos d-tosque ... animos erexit.
b. sq. de :
ArHist XII p. 311 (a. 1389—1393 ): de quo fuimus ... d-ti nostris in cordibus.
D. singulare: zarzucać; (fungitur vice verbi) obicere
StPPP XI p. 13 (a. 1504) : si aliquis homo d-gecerit contra ... Andream, quod esset inter nos non valens etc.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)