- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
I.
propr.
odrodny, wyrodny; qui a genere vel natura sua recedit, degeneratus
1.
de hominibus.
N.
glossas Pol.
GLb p. 29 : d-er indecorus «vyiadek» ...a bonis moribus devians et discordans, «nyestateczny».
GLcerv p. 524 : d-er ... «wyrodek».
N. constr. sq.
ab.
2.
de plantis.
II.
transl.
1.
niskiego,nieszlacheckiego pochodzenia; humili genere
natus.
Syn.
ignobilis (
KodMp IV
p. 62, a. 1399
et saepius).
2.
a.
nic nie wart, podły; vilis, nequam.
Syn. et iuxta posita
ignavus (miles:
DŁUG. Hist. I
p. 371
)
, infamis (spoliator:
Dogiel I
p. 3, a. 1335)
, tener (animus:
DŁUG. Hist. V
p. 471
).
b.
mały, lichy; parvus, tenuis
DŁUG. Op. p. 9 : dotem ... ex censu paterno non d-em ... illi donat.