[DEBACCHATUS]
s.
DEBACHATUS,
-a, -um
(debacchor)
bezczelny, wyuzdany; arrogans, insolens
ARect II p. 120 (a. 1545) : iudicialiter confessatae percussionis, rursus in camera occlusionis d-aeque detencionis.
Ib. p. 167 (a. 1550) : occasione ... inobedienciae ... insignitae et clamorosae, d-ae in ecclesia insolenciae.