- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B. (-um
- subst.),
- BJ.
- A.
- N.
I.
1.
gorliwy, staranny, pilny, dokładny; accuratus, diligens, studiosus.
Dicitur praec. de hominibus
, item de inquisitione (
KodWp II
p. 262, a. 1308)
, indagine (
DŁUG. Hist. I p. 183, id. Op.
p. 203
), visitatione (
ib.
p. 346
), strenuitate (
SprawWęg
p. 17, a. 1370).
Syn.
sollicitus (
DŁUG. Hist. I
p. 183
).
2.
troskliwy, zapobiegliwy, dbały o coś; anxius, attentus.
Constr. sq. gen. Opp.
negligens (
GŁOG. Alex. I
p. 152b
)
.
3.
ciekawy, ciekawski, wścibski; noscendi cupidus
(praec. in malam partem), novorum studiosus.
N. glossas Pol.
RFil XXIV p.367 (saec. XV in.) : c-os «dzyvouidze».
GLcerv p. 519 : c-us «dworny».
II.
A.
de hominibus
1.
próżny, lekkomyślny, niepoważny; qui rerum vanarum studio delectatur, inanis, levis
MARTIN. OP. Marg. fol. d 2a : c-i dicuntur clerici, qui filios suos ecclesiasticis sumptibus potius secularibus scientijs quam salubribus erudiunt.
NIC. BŁ. Serm. I p. 170 : alij ... expendunt bona naturalia ... inutiliter, vt mundani, c-i et vani.
Ib. II p. 68 : vanus et c-us in vestibus.
Tom. XIV p. 262 (a. 1532) : ad arbitrium paucorum c-orum nobilium ea, quae ab omnibus sunt matura deliberatione constituta, immutari.
2.
dowcipny, skłonny do żartów;
facetus
VSt p. 427 : quidam ad loquendum promptus et in verbis scurrilibus et iocosis c-us.Cf. CURIOSITAS II A 4.
B.
de rebus
1.
wyszukany, ozdobny, okazały; elegans, lautus, ornatus
MARTIN. OP. Serm. fol. 204a : vestis ... nimis c-a et inordinate nimis disposita.
Ib. infra capillorum longa et c-a capillatura.
Concl. p. 81 (a. 1494) : non magistrali et c-o opere, sed simpliciter palacium ... reedificetur.
KOMOR. p. 183 : delere ... versalia et ymagines deauratas vel c-as in libris choralibus.
2.
zbędny, niepotrzebny; futilis, superfluus.
Syn.
superfluus, superstitiosus (
JAC. PAR. Tract. fol. C IIb)
, infructuosus (
SSrSil I
p. 416, a. 1508)
.