General
Full Entry
More

CUR

Grammar
  • Formscur
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type
  • Part of Speechadverb
Meaning Outline
  • I. quare.
    • α.
    • β. + cur nam
    • a.
    • b.
  • II. quia, quoniam?

Pełne hasło

CUR adv.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • A.
  • BJ.
I. dlaczego; quare.
N. iuncturas
α. cur et quare ( KodPol III p. 392, a. 1428 et saepius).
β. cur nam :
KADŁUB. p. 138 : set cur nam fugitur?
CRIC. p. 236, v. 1 : cur nam ... femina quaeque fugit.
Occurrit
a. in oratione directa.
b. in oratione indirecta.
N. sq. ind.
ZabDziej II p. 170 (a. 1484) : obtulit se daturum raciones, cur et quare non debet reponere testamentum.
AKapSąd II p. 778 (a. 1513) : proclamavit ... ad eosdem Iudeos, cur tam acriter ipsum percutiebant.
DANT. p. 96, v. 90 : cur non confligere ... audebant, sat causa liquet.
Cf. ib. p. 296, v. 30 . Cf. Th. IV 1446,41 sqq.
N. phil.
STOB. Aret. fol. c VI Ia : omnes circumstantiae ... reducuntur ad octo, quas Aristoteles ponit tercio Ethicorum (Nic.III 2, 1111 a 2 sqq. ) ... quis, quid, vbi, circa, cur, quo, quomodo, quando.
II. ponieważ? quia, quoniam?
CracArt I V p. 351 (a. 1494) : Stanislaus insinuavit Sweyboldo sicut tutori consortis sue, c-r non suscipere voluit arrestum super tunicam domini Rzeschowski (cf. supra uxorem citatam ... occasione non suscepti aresti super tunicam nobilis Rzeschowsky).
Cf. Th. IV 1451,30 sqq.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)