- F.
- Th. (rec.),
- Dc. (pl.),
- B.
- BJ.
- N.
I.
współprzysięgający; qui una cum altero (vel in eadem causa) ius iurandum
praestat.
Cf.
Balzer, Przewód sądowy polski,
p.
160
sq.
et Th. IV 339, 62
sq.
II.
spiskowiec;
coniurationis socius, coniuratus
*Lites II p. 426 (a. 1401) : predicti c-es, conspiratores et molestatores.
ArHist V p. 207(a. fere 1430) : c-em seu conspiratorem.