General
Full Entry
More

COMPOSITORIUS

Grammar
  • Formscompositorius
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -a, -um
  • Part of Speechadjective
Meaning Outline
  • I. concr. qui complicari vel componi potest
  • II. abstr. vi componendi praeditus, componens

Pełne hasło

COMPOSITORIUS, -a, -um
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • A.
I. concr. składany, taki, który daje się złożyć; qui complicari vel componi potest
RachWaw p. 342 (a. 1545) : cardines ad mensam c-am.
Ib. p. 388 (a. 1547) : pro sedili c-o secreto laborato et pro scamno.
N.
ostium brama dwuskrzydłowa; fores
ib. p. 343 (a. 1545) : pro ... «regiel» cum 2 aspis ad hostia c-a.
Cf. COMPOSITUS I 1 β.
II. abstr. phil. zespalający, syntetyzujący; vi componendi praeditus, componens
GŁOG. Alex. I fol. 130a : potest etiam hec pars dici synthetica id est c-a, quia docet componere orationem ex dictionibus.
Id. Anal. fol. 3b : sciencia libri Posteriorum est c-a (opp. resolutorius).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)