General
Full Entry
More

COMMIXTIO

Grammar
  • Formscommixtio, commissio, commixcio, commixio, conmixtio
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -onis
  • Part of Speechnoun
  • Genderfeminine
Meaning Outline
  • I.
    • 1. propr. confusio, permixtio, coniunctio.
      • α. theol.
      • β. iur.+ sanguinis
      • γ. + voluntatis concordia, consensio
    • 2. transl. perturbatio, permixtio
  • II. viri et feminae contubernium, concubitus.
  • III. + comissatio

Pełne hasło

COMMIXTIO, -onis f. scr. commissio,,commixcio,,commixio,,conmixtio
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • S.
  • B.
  • BJ.
  • A.
  • N.
I.
1. propr. zmieszanie, połączenie; confusio, permixtio, coniunctio.
N. glossam Pol.
RFil XXXIII p. 153 (saec. XV) : c-e ... «myessąnyą».
N.
α. theol.
ConcPol IV p. 188 (a. 1436) : assumpsit enim Deus carnem non passus c-em nec divisionem naturae.
Cf. Th. III 1914, 66 sq.
β. iur. sanguinis :
ArPrawn VII p. 138 (a. 1566) : ne c-o Sanguinis subsequatur, mulierem post mortem mariti intra sex menses alteri ... nubere prohibemus.
Ad rem cf. P. Dąbkowski, Prawo prywatne polskie I p. 378.
γ. in imagine voluntatis obustronna zgoda; concordia, consensio
TPaw III p. 483 (a. 1400) : capitaneus ... cum c-e voluntatis nobilis Przosne ... et kmethonum ... interposuit vadium.
2. transl. zaburzenie, zamieszanie, niepokój; perturbatio, permixtio
ALBERT. p. 25 : ratione motus diversi accideret scissio sphaerarum et c-o vacui.
NIC. BŁ. Serm. I p. 291 : dolor ... pro peccatis ... dicitur contritio ... et non aliter scilicet ... contractio ... conuulsio, c-o (ed. commixto).
II. współżycie, obcowanie płciowe; viri et feminae contubernium, concubitus.
Additur
carnalis ( MARTIN. OP. Marg. fol. 8b et saepissime), corporalis ( SACR. Elucid. fol. 31 a) , libidinis ( RRud p. 25 ) , viri ( PEREGR. fol. 89a ) , maris ac feminae ( KsgPszcz p. 59 ), cf. Th. III 1915,53 sq.
N. locut.
commixtionem cum aliquo habere ( ZabDziej II p. 336, a. 1486).
III. confunditur cum voce comissatio ucztowanie, biesiada
RFil XXXIII p. 153 (a. 1471) : a c-e «od godowanyą».
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)