- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- N.
I.
propr.
1.
zderzenie, uderzenie o coś, starcie; actus collidendi, concussio.
N.
armorum, dentium
szczęk broni, zgrzytanie zębami;
i. q. stridor
NIC. BŁ. Serm. I p. 236 : dentium c-e saeuitiam cordis sui exprimebant.
DŁUG. Op. p. 207 : cohors ... hominum armatorum ... fremitum ingentem et c-em armorum ... praetendens.
2.
wstrząs, potłuczenie, obrażenie (ciała); percussio, laesio.
Constr.
a. abs. b. sq.
gen.
,
v.
gr. corporis, pedis.
c.
sq.
in
c.
abl.
DŁUG. Op. p. 263 : c-is in membris ... teneris pertulisset discrimen.
II.
transl.
1.
a.
niezgoda, spór, kłótnia; altercatio, discordia, lis
DŁUG. Hist. I p. 6 : fratres futurarum c-um discrimen ... vitaturi ... novas sedes quaerendas ... decreverunt.
Ib. p. 492 : mater super filiorum suorum ... c-e mutua afflicta.Cf. etiam ib. p. 532 et Th. III 1633,69 sqq.
N.
współzawodnictwo; aemulatio, certatio
Ib. p. 260 : multifaria tunc erat Sedem Romanam ambientium ... c-o.
b.
armorum, belli
et
abs.
:
starcie zbrojne, walka, wojna; certamen, conflictus
ChrPP p. 484 : princeps deicitur c-e bellorum.
DŁUG. Hist. I p. 338 : ad quam angustam sedem ex c-e civili redacti sumus.
2.
szkoda, krzywda; damnum
SSrSil VIII p. 18 (a. 1459) : Bohemia ... heresibus ... ingurgitata ... prope positis regionibus ... preter sui c-em obnocuit.
DŁUG. Hist. III p. 115 : expeditio ... cum c-e gentis propriae acta est.
StPPP VII p. 244 (a. 1544) : liberum est cuilibet de rebus eius disponere, tamen non dolo nec aliqua c-e subsequente.