phil.
t. t. współistniejąc; simul cum aliqua re exsistendo
GŁOG. Hisp. fol. 113b : aliqua dicuntur esse in tempore c-r, quia ... sunt, quando tempus est: et sic Deus dicitur esse in tempore similiter eterne (cf. id. Don. fol. 80b, STOB. Parv. fol. E VIIa).
Id. Porph. fol. t IIa: Deus non est in tempore ... commensuratiue, sed ... c-r.