General
Full Entry
More

COGITATIVUS

Grammar
  • Formscogitativus, cogitativa
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -a, -um -ae
  • Part of Speechadjective
  • Genderfeminine
Meaning Outline
  • I.
    • 1. animo conceptus.
    • 2. cogitabundus, in cogitatione defixus
  • II. phil.
    • 1. + virtus iudicandi facultas hominis propria
    • 2. + anima; pars animae cogitandi facultate praedita

Pełne hasło

COGITATIVUS, -a, -um
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • Dc.
  • B.
  • BJ.
I.
1. przedstawiony w myślach, pomyślany; animo conceptus.
2. pogrążony w myślach, zamyślony; cogitabundus, in cogitatione defixus
VITELO OpM p. 47 : melancholici non debent esse tristes nec c-i sed solatiosi.
II. phil.
1. virtus władza osądu myślowego (przysługująca jedynie człowiekowi); iudicandi facultas hominis propria
GŁOG. Anim. fol. 84a : sensus communis ... habet colligantiam cum c-a vel estimatiua virtute.
Simili sensu abs. cogitativa,, -ae f.
STOB. Parv. fol. H IIIb : in inferiori ... parte ventriculi medij est c-a seu fantasia, in superiori autem parte eiusdem ventriculi est estimatiua.
2. (ap. Averroem) anima; dusza myślowa; pars animae cogitandi facultate praedita
STOB. Parv. fol. H VIIIb : secundum Averroem … homo formaliter non esset nisi quoddam animal irrationale excellens tamen ... alijs animalibus ... per animam c-am seu rationem particularem.
GŁOG. Anim. fol. 145b : commentator ... formam substantialem, que faceret vnum secundum esse cum corpore humano ... vocauit animam c-tam.
Cf. ib. fol. 171a .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)