- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ.
- A.
- H.
- Ha.
- N.
I.
wspólnota zakonna; monachorum communio.
II.
klasztor (budynek klasztorny lub zgromadzenie); domus, in qua religiosi habitant, vel religiosorum in una domo habitantium conventus.
Syn.
claustrum (
KodMp II
p. 145, a. 1280
;
StPPP III
p. 117, a. 1532)
, monasterium (
KodMp IV
p. 130,
a. 1411).
Additur
sacrum (
KodPol I
p. 33, a. 1231)
, sanctum (
ArHist XI
p. 157, saec. XIV)
, sacrarum virginum (
KodKKr I
p. 28, a. 1228
;
ib.
p. 88
,
a. 1263)
, sanctimonialium (
KodMp II
p. 145,
a. 1280)
, ordinis s. Clarae (
ib.
). Simili sensu coe
nobii conventus (
KodMp IV
p. 13, a. 1387
et passim), domus (
KodPol I
p. 33, a. 1231).
N. constr.
a.
sq.
coenobii titulo Sanctae Mariae Virginis (
KsgŁawKr
p. 196, a. 1392)
, S. Trinitatis (
ib.
p. 207
,
a. 1393)
, s. Nicolai (
Lites II
p. 416, a. 1393),
item
ecclesiae s. Andreae (
StPPP VIII
p. 896, a. 1400).
b.
sq.
adi.
vel
subst.
loci,
v.
gr. Lubense (
ChrClar
p. 442
)
, Portense (
KodWp I
p. 26, a. 1175)
, Tremesense (
KodMp IV
p. 13, a. 1387)
, Thynyczyense (
StPPP IX
p. 208, a. 1523)
, de Suleiow (
KodMp I
p. 9, a. 1206)
.