- Th. (rec.),
- Dc.
- B.
- BJ.
osoba, na rzecz której dokonuje się odstąpienia pewnych praw; is, cui cessio fit
StSyn IV p. 35 (a. 1420) : cessiones accionum ... nec tunc ad actionem admittantur, nisi ipse cedens et c-us ... iuraverit, quod non simulate sed vere cedant et quod cedens a c-o nichil de cessis repetet (cf. StPPP IV p. 200).
AKapSąd II p. 273 (a. 1473) : tanquam c-us dicti banci ... ipsum quitto et liberum dimitto.
CracImpr p. 381 (a. 1593) : Georgius ... bibliopola ... Annae Wernerowa c-us.