- F.
- Th.
- S.
- Dc.
I.
propr.
lśniąca biel, blask; albedo, splendor.
N. locut.
α.
ad candorem deducere
bielić; dealbare (
NIC. BŁ. Serm. III
p. 201
).
β.
in imagine
lucis aeternae
ex
Vlg.
Sap. 7,26
KodPol III p. 257 (a. 1358) : gloriam Corporis Dominj nostri Jesu Christi, qui est c-or lucis eterne (cf. Ztschr. LXVI p. 138, a. 1410; CodEp I 1, p. 148, a. 1423— 1424).
II.
transl.
1.
blask, wspaniałość, sława;
magnificenta, gloria, celebritas
DŁUG. Hist. I p. 66 : Cracovia priscum Gnesnae obtenebraverit c-em.
2.
czystość moralna, szczerość, życzliwość; sinceritas, fidelitas, benevolentia.
Syn.
benevolentia (
Tom. XIV
p. 33, a. 1532)
, integritas (
CRIC.
p. 294
)
.