- F.
- Th. (rec.),
- Bl.
- S.
- Dc.
- B.
- N.
I.
żonaty powtórnie lub z wdową, czy w ogóle z kobietą, która miała poprzednio stosunek
małżeński; qui post mortem prioris alteram duxit uxorem, vel qui viduam aliamve mulierem iam antea viro coniunctam assumpsit
*CodSil(M) p. 195 (a. 1199) : qui etsi b-i de iure non sunt, de facto saltem b-i nominantur, eo quod in sacris ordinibus constituti more nuptiali secundas in contubernium sibi mulierculas adiunxerunt.
MARTIN. OP. Marg. fol. 66b : b-us ad subciiaconatum et supra ordinari non potest.
Tom. II p. 20 (a. 1512) : Hieronymus ... nullum sacerdotem b-um, nullum flaminem bimaritum ... testatur.
II.
mężczyzna mający równocześnie dwie żony, bigamista; qui duas
simul uxores habet
GŁOG. Alex. I fol. 26a : b-us (ed. bigamas) est habens duas uxores.