- F.
- Th.
- Bl.
- S.
pomocny, udzielający pomocy; auxilium ferens,
adiuvans.
N.
α.
iur.
sermo
usprawiedliwienie;
excusatio
KsgKaz p. 121 (a. 1397) : si Ianco non habebit sermonem a-em, ipso veniente reus erit ad XIIII dies.Cf. AUXILIOR II AUXILIARUS 1 AUXILIUM III 2.
β.
dies
dzień, w którym chłopi mieli się stawić do pomocy;
dies, qua coloni adesse et domini operas in laboribus adiuvare debebant
ArHist X p. 105 (a. 1534) : item nihil laborant, dumtaxat cum retibus venatum ire coguntur, quando opus fuerit, preter dies a-es in messe segetes cum falcastro metendi.Cf. ADIUTRIX II b et AUXILIUM II.
γ.
milit.
de
copiis, armis
sim.: posiłkowy. Simili
sensu de hominibus singulis
DŁUG. Hist. I p. 537 : Lotharius ... ex omnibus Almanniae terris ... contraxit exercitum, a-es quoque principes in suum solatium conducens, contra Cunradum ... ducit.