General
Full Entry
More

AUXILIATOR

Grammar
  • Formsauxiliator
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -oris
  • Part of Speechnoun
  • Gendermasculine
Meaning Outline
  • I. qui auxilium fert, adiutor.
  • II. sociiis.

Pełne hasło

AUXILIATOR, -oris m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
I. pomocnik, ten kto komuś w czymś pomaga; qui auxilium fert, adiutor.
Syn. et iuxta posita
adiutor ( Dogiel I p. 165, a. 1474) , auctor ( CodEp I 2, p. 54, a. 1448) , coadiutor ( LhnUrk II p. 585, a. 1441) , conservator ( ArPrawn I p.315, saec. XV) , consiliator ( ARect I p. 537, a. 1514) , consultor ( ArHist X p. 262, a. 1576) , fautor ( StPPP III p. 33, a. fere 1532 ; ArPrawn I p. 315, saec. XV), ; promotor ( StPPP III p. 33, a. fere 1532), socius ( ib. p. 68 ).
II. sprzymierzeniec, sojusznik; sociiis.
Constr. ad
1-II:
a. abs.
b. sq. gen.
c. sq. dat.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)