General
Full Entry
More

ARTICULARIS

Grammar
  • Formsarticularis, articulare
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -e -is
  • Part of Speechadjectivenoun
  • Genderneutre
Meaning Outline
  • I. qui singula articulatim enumerat
  • II. + pronomen pars particula qua nominis genus designatur;

Pełne hasło

ARTICULARIS, -e
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • A.
I. szczegółowy, wymieniający punkt po punkcie; qui singula articulatim enumerat
ArHist V p. 126 (a. 1455) : inuento suo iuramento ad a-em responsionem singulis singulariter per verbum credit ... eos esse veros.
Cf. ARTICULATIM.
II. gramm. pronomen rodzajnik; particula qua nominis genus designatur; simili sensu pars :
GŁOG. Don. fol. 17a : Graeci ultra has octo partes orationis addunt nonam videlicet articulum, unde dicit Florista: articulum Graeci ponunt, carmen Latini et ponunt partes pro talibus a-es.
Item abs. loco
subst. articulare,, -is n.
GŁOG. Don. fol. 34a : nominibus ... illorum generum praeponitur unum a-e tantum.
Ib. nominibus ... illorum generum praeponuntur plura a-ia.
Cf. ARTICULUS V.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)