General
Full Entry
More

AEVUM

Grammar
  • Formsaevum, evum, ewm
  • Etymologyancient Latin
  • Inflectional type -i
  • Part of Speechnoun
  • Genderneutre
Meaning Outline
  • I. infinitum temporis spatium.
    • α. + ab ae-o ab aeterno
    • β. + in (omne) ae-um in aeternum; eodem sensu
  • II. tempus, saeculum.
    • α. + ab ae-o mundi mundi initio?
    • β. + ab ae-o aetatis suae inde a primo vitae die
    • γ. + ad ae-um vitae usque ad mortem
    • δ. + sub ae-o sub (in) omni ae-o tempore semper, perpetuo
    • ε. + ae-i carentia tempus deficiens
  • III. aetas.
    • 2. totum humanae vitae spatium.

Pełne hasło

AEVUM s. EVUM s. EWM -i n.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • Dc.
  • B.
I. wieczność; infinitum temporis spatium.
N.
phil. okres czasu,który ma początek, lecz nie ma końca (pośredni między wiecznością a doczesnością); temporis spatium,quod inter aeternum atque definitum medium locum obtinet,nam cum finem non habeat,initium habet
GLb p. 38 : ae-um saeculum vel tempus vel spatium, quod cum mundo cepit esse «niedoskonczonoscz».
N. locut.
α. ab ae-o od wieków; ab aeterno
AGZ XIV p. 11 (a. 1440) : ab e-o alias «z wyekow wyecznych».
Ib. XIII p. 403 (a. 1463): tale ius ... administrabit, quali ab e-o utuntur inibi homines;
eodem sensu ex aeterno ae-o ( AGZ XIV p. 436, a. 1464).
β. in (omne) ae-um na wieki; in aeternum; eodem sensu ad in ae-um ( PP III p. 66, a. 1438) , usque in e-um ( TPaw IV p. 361, a. 1418) ; (omne) per ae-um ( Somm. I p. 859, a. 1290 ; KodKWil I p. 505, a. 1495) , omni ae-o ( Lites II p. 247, a. 1286) ; ae-i tempore ( AGZ XI p. 39, a. 1428).
Syn.
perpetue (-o) ( KodMp IV p. 88, a. 1403 et saepissime), in perpetuum ( KodUJ II p. 185, a. 1457) , perpetuis temporibus ( PrzywKr p. 15, a. 1395 ; DŁUG. LibBen I p. 117 ) , aeviterne ( KsgMaz III p. 11, a. 1434).
Opp.
hinc ( KodMp II p. 16, a. 1198) , nunc ( KodKKr I p. 118, a. 1286 ; KodWp II p. 33, a. 1290) , pro tempore ( DŁUG. LibBen I p. 296 ).
N.
ad ae-um deduci uwiecznić; i. q. aeternari
KodKWil I p. 424 (a. 1489) : dignum est ut scripturarum munimine ... ad e-um deducantur facta terrestria.
II. czas, okres czasu; tempus, saeculum.
N. locut.
α. ab ae-o mundi na początku świata? mundi initio?
MPH II p. 870 (a. fere 1424): terra dabit fructus dignos opulencia ut ab e-o mundi.
β. ab ae-o aetatis suae przez całe życie; inde a primo vitae die
AGZ V p. 65 (a. 1431) : pro ... obsequiis, que maiestati nostre ... ab ae-o etatis sue exhibuit.
γ. ad ae-um vitae do końca życia; usque ad mortem
Concl. p. 113 (a. 1511) : contulimus eandem ... habitacionem prefato doctori ad e-um vite sue;
eodem sensu in ae-um ( DŁUG. Hist. II p. 258 ).
δ. sub ae-o za czasów; tempore
DŁUG. LibBen I p. 604 : ecclesia Tarnoviensis sub ae-o et regimine Vladislai primi fundata est;
item sub (in) omni ae-o zawsze; semper, perpetuo
JAC. PAR. I p. 214 : sub omni michi deplorandum ae-o.
DŁUG. Hist. IV p. 355 : virtus illi (sc. Zavissio ) in omni ae-o inerat.
ε. ae-i carentia brak czasu; tempus deficiens
*KodWp III p. 636 (a. 1391) : e-i carencia me retraxit.
III. okres życia,wiek; aetas. Abs. de aetate provecta (syn. senium: DŁUG. Op. p. 97 ; ib. p. 449, 472). ;
2. całe życie ludzkie; totum humanae vitae spatium.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)