- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- A.
[
acc.
sg.
Gr.
aethera;
inde
acc.
pl.
n.
aethera :
AH V
p. 146,
cf.
infra
41 .
HUSSOW.
p. 16
v. 189:
aethera... late stridentia.
DANT.
p. 55
v. 277:
per lactea ... aethera, aethra;
PAUL. CR.
in
RFil XX II
p. 23
:
stellata per ethra
]
I.
przestworze,
powietrze; aer, aura.
II.
niebo;
coelum.
N. phil. t. t.
α.
tzw. piąty element w kosmologii Arystotelesa,a następnie w filozofii
scholastycznej;
quinta essentia in Aristotelis cosmologia
atque apud
philosophos scholasticos.
β.
eccl.
miejsce pobytu dusz
błogosławionych; beatorum sedes
AGZ VII p. 32 (a. 1385) : ut per ipsum via supremi e-is et celestis glorie mettadus (=methodus ) acquiratur, per quod anima tua ad paradisi gaudia valeat pervenire.
AH V p. 146 (saec. XV) : ut conscendat ad supera victrix et martyr a-a.