- F.
- Th.
- S.
- Dc.
- B.
- BJ.
I.
nadużywanie,niewłaściwe lub zbyt częste stosowanie
czegoś; actus abutendi aliqua re,
cf.
ABUTOR I.
N.
constr.
ConcPol VII p. 157 (a. 1420) : de a-bus circa funera.
II.
1.
nadużycie, przestępstwo, występek, grzech;
delictum, scelus, error, peccatum
KodMaz(K) p. 332 (a. 1230 ?): infinitas et horrendas auditu et dictu a-es, quas in contumeliam exercent Creatoris.
StSyn III p. 29 (a. 1320) : quam a-em omnibus sic detestabilem prorsus a clero exterminare volentes statuimus etc.
N. locut.:
in a-e esse
trwać w występku; in
delicto perseverare
KodWp I p. 514 (a. 1285) : si qui vero in hac a-e fuerint, ut res apud eos repertas nisi ([non nisi)] data pecunia restituant ... per censuram ecclesiasticam compescantur.
2.
zniewolenie (kobiety);
vis allata (mulieri)
AKapSąd II p. 692 (a. 1498) : semivivam ... duxerunt ad Chrzypsko ... ubi a-es ... suas reiterarunt.
III.
rhet.
t.t. przenośnia;
translatio.