- F.
- Th.
- S.
I.
wydziedziczenie, exhereditatio.
N.
constr.
c. dat.
Lites II p. 315 (a. 1413) : quia in literis predictis non ponitur silencium nec aliqua a-o dicte terre successoribus et Hedwigi predicte.
II.
złożenie godności lub obowiązku; depositio muneris vel
officii
DŁUG. Hist. I p. 272 : a-o religionis ordinisque suscepti.
III.
wyrzeczenie się (dóbr doczesnych); renuntiatio (bonis temporalibus)
JAC. PAR. I p. 105 : religio, ubi est minor a-o et maior sollicitudo, inter alias est imperfeccior.
DŁUG. LibBen III p. 135 : ibi (in monasterio sc. ) omne quod est, aut sanctimonia vitae est, aut a-o proprietatis.
IV.
iur. oświadczenie
ze strony poddanego chłopa, że chce
odejść od jednego pana, a przejść do
drugiego, a zarazem zgoda przyszłego pana na przyjęcie go; dicitur de
actione coloni (cmethonis),qui declarat
se unum dominum relinquere et ad alterum transire velle, qua in re etiam publicus consensus futuri domini necessarius fuit
(syn.
reclinatio)
AGZ XV p. 30 (a. 1457) : domine iudex, detis michi hanc causam ad dom. Pltm, quia reclinaciones et a-es hominum sunt reclamate.
Ib. p. 32 (a. 1458) : quem hominem (prior dominus cum uxore ) post a-em percusserunt et verberaverunt ... et barbam sibi exusserunt ... et ipsum in captivitate tenent ([quapropter ab eo, ad quem ille se collaturus erat, in ius vocantur),cf. ABDICO IV.
V.
niechęć, aversio
AAlex p. 317 (a. 1503) : quod tanta a-o esset faciendi, ut etiam ea, quae prudentibus consiliis ... et necessariis respectibus nuper concluserunt ... ut nihil horum sortiri debet effectum.