- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
początek,zawiązek; initium, ortus, origo, v.
gr.
creaturae (
KodWp I
p. 370, a. 1267)
, civitatis sim.(
KodPol II
p. 695, a. 1346)
, fidei (
DŁUG. LibBen I
p. 438
)
, religionis (i. ordinis monachorum
ChrClan
p. 434
).
N. locut.
exordium sumere (ab aliquo:
KodPol II
p. 695, a. 1346
et saepius). Occ. de loco
:
AGZ II p. 147 (a. 1456) : pratum ... sue inchoacionis et situacionis habet et continet principy e-um primo et principaliter a rubo siliceo.Cf. Th. V 2, 1569, 52 sqq.
N.
α.
rhet. początek, wstęp (mowy lub utworu literackiego); orationis vel scripti pars prima, prologus, praefatio (saec.XV).
β.
iur.
iuris
pozew wstępny; citatio, a qua causa incipit
AGZ XV p. 365 (a. 1500) : in causa, de qua cittacio superius scripta et e-um iuris alias «wsnor prawa» canit.Cf.