Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DUCTOR

Gramatyka
  • Formyductor
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -oris
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • I.
    • 1. dux, qui viam monstrat.
    • 2. milit. dux, imperator.
  • II.
    • 1. + rerum portitor, vector, v. gr.
    • 2. dux, pastor (saec. XV ex.).
    • 3.
      • a. stipator peregrinis praesidio datus
      • b. + laborum operum curator
      • c. + navium, cymbarum cymbarum magistri, lintrarii

Pełne hasło

DUCTOR, -oris m.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • B.
  • L.
  • A.
  • N.
I. hominum
1. przewodnik; dux, qui viam monstrat. Glossa Pol.
GLb p. 33 : d-or «vodz».
Additur
a. gen. itineris ( MPH IV p. 217, saec. XII) . b. ad :
NIC. BŁ. Serm. I p. 23 : coelum dedit stellam regibus in d-em ad praesepium.
Occ. de Deo :
ArPrawn V p. 87 (saec. XV) : omnipotens Deus, auctor iusticie, dispositor equitatis, pro sua voluntate d-or.
2. milit. wódz, ; dux, imperator. Glossa Pol.
StPPP VII p. 355 (a. 1438) : Paulus Oppalacz de Woyslauicze ... d-or alias «hethman».
Constr. sq. gen. subi. Occ.
hetman; summus exercituum dux
CodEp III p. 51 (a. 1450) : in d-em alias «za ethmana».
Cf. Słownik Staropolski s. v. hetman.
II.
1. rerum woźnica przewoźnik; portitor, vector, v. gr. alimentorum ( ŻupKr p. 614 ), aquae ( Rach Kr p. 397, a. 1471) , curruum ( DŁUG. Hist. V p. 271 ) , lapidum ( KsgRachKr p. 143, a. 1339 et saepius), salis ( PP II p. 101, a. 1450).
2. bestiarum: pasterz, przewodnik; dux, pastor (saec. XV ex. ).
3. singularia
a. konwojent dodany dla bezpieczeństwa osobom przejeżdżającym przez obce terytorium; stipator peregrinis praesidio datus
RachKról p. 63 (a. 1471) : eodem die Jacobo d-i (in ed. sq. de, quod in ms. deletum est) eorundem (i. hominum qui ex Hungaria venerunt ) dedi quinque florenos (cf.] ib. infra item iterum conductori ipsorum dedi octo ulnas panni).
Cf. CONDUCTOR I B 2.
b. laborum prowadzący roboty; operum curator
KodWp V p. 540 (a. 1434) : altarista ... d-or et director laborum beatissime Trinitatis in ciuitate Gneznensi ecclesiarum.
c. pl. navium, cymbarum przewoźnicy; cymbarum magistri, lintrarii
*Dogiel IV p. 22 (a. 1251) : si quis ex d-bus navium ex praedictis aliquem traducere ausu temerario contradixerit, leviori culpae subiaceat.
DANT. in Tom. VII p. 139 (a. 1524) : cymbarum d-bus pro parte mea XXI ducatos dedi.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)