- F.
- Th.
- S.
DŁUG. Hist. I p. 227 : hostibus, quos domaveram.part. perf. domatus:
CIOŁ. Lib. I p. 107 : genteque illa magis domata.
DŁUG. Hist. III p. 194 : Wratislaviensium ... cordis duritiam ... neque apostolicis censuris domatam ... Nankerus ... episcopus rigidiori virga erat domaturus.
CRIC. in Tom. XIII
p. 88 (a. 1531)
:
Bohemi ... hactenus neque reducti neque domati.
part.
fut.
act.
domaturus
supra 45
et
DŁUG. Hist. IV
p. 255
:
Sigismundus ... contumaciam armis domaturus.]
I.
propr.
animalia: poskromić, oswoić,obłaskawić; frenare,cicurare, mansuefacere.
II.
transl.
1.
homines: ujarzmić, podbić,opanować; subigere, in suam potestatem redigere.
N. in imagine
MPH V p. 845 (saec. XV ex.) : membra d-ns corporis, ut spiritus salvus fieret in die Domini.Glossae Pol.
RFil XXII p. 16 (saec. XV) : d-at «vBmyerza».
Ib. p. 26 (a. 1452) : d-o «vmyąkczam, pothbylem».
2.
motus animi: powściągnąć;
coercere.
N. in imagine
CodVit p. 579 (a. 1422) : nisi ... senectus vires tuas ... iam d-ret.