Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DISSUO

Gramatyka
  • Formydissuo
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ere, -sui, -sutum
Znaczenia
  • I. propr. discindere,dissolvere.
  • II. transl. irritum facere, tollere, abolere

Pełne hasło

DISSUO, -ere, -sui, -sutum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • L.
I. propr. rozpruć, odpruć coś, oderwać; discindere,dissolvere.
II. transl. znieść, unieważnić, zerwać; irritum facere, tollere, abolere
Tom. II p. 209 (a. 1513) : istam conscriptionem disolutam atque d-tam.
Ib. III p. 374 (a. 1515) : verendum est, ne pleraque egregie constituta d-antur.
Ib. V p. 201 (a. 1520) : quam concordiam modernus ... magister Cruciferorum ... totam d-uit et irritam fecit.
Ib. VI p. 129 (a. 1522) : fedus inter nos initum, quod nos ... observamus ... d-at.
Ita saepius saec. XVI.
Syn.
dissipare ( WiadPol p. 188, a. 1582) , labefactare ( Tom. VI p. 112, a. 1522) , irritum facere (cf. ).
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)