- F.
- Th.
- Bl.
- Dc.
I.
w pewnej odległości, daleko; certo spatio interiecto, longe, procul
NIC. POL. p. 136, v. 16 : pone ollas iuxta ignem ita d-r, quod non comburantur intus.
N. comp.
ad distantius
*CodVit p. 977 (a. 1409) : ad d-ius se locare.
II.
1.
z dala, z daleka; e longinquo
GŁOG. Alex. I fol. Q Ia : aspergere id est perfundere vel d-r operire.
2.
w sposób nie bezpośredni; indirecte
GŁOG. Anim. fol. X Vb : sicut intellectus componit d-r vt ‘homo est animal’, sic fantasia indistanter, vt speciem auri cum monte componendo ‘aureum montem’.