- F.
- Th.
- S.
- Dc.
I.
połowa; dimidia pars.
Constr. sq. gen. vel
de.
N. locut.
α.
pro dimidia
po połowie; partibus aequalibus
StPPP III p. 66 : poena trium marcarum iudicio ... et parti reae pro d-a applicanda.
β.
dimidium
w połowie; dimidia parte
RachWaw p. 371 (a. 1546) : ollas figulus ferme d-um dedit.
Simili sensu
per medium dimidium (
*KH XXXIX
p. 521, a. 1445).
N. in imagine
alicuius
droga osoba; de homine dilectissimo (ex Hor. Carm.
1, 3, 8 ap. poetas saec. XVI).
II.
środek; medium
DŁUG. Hist. I p. 38 : fluvius ... per d-um illius lacus decurrens.
ArSang V p. 70 (a. 1513) : tendunt scopuli ... per d-um lacus alias «srzodkiem jeziora».