Ogólne
Pełne hasło
Więcej

DAMNIFICATUS

Gramatyka
  • Formydamnificatus, dampnificatus, damnificata
  • Etymologiadamnifico
  • Odmiana -a, -um -orum
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • I. qui damnum tulit, detrimento affectus est
  • II. damnatione dignus, cf. supra 11.

Pełne hasło

[DAMNIFICATUS]s. DAMPNIFICATUS, -a, -um (damnifico)
  • Dc.
  • B.
[superl. dampnificatissimus:
*CodVit p. 1044 (a. 1421) : herrores dampnificatissime heresis.]
I. poszkodowany, ten, który poniósł stratę; qui damnum tulit, detrimento affectus est
StSyn III p. 45 : si ad requisicionem... infra duos menses d-is ecclesiis emendam non fecerint competentem.
AKapSąd I p. 9 (a. 1431) : incole ... in frumentis ... existunt d-i.
Constr.
a. abs. b. sq. in c. abl. cf. Subst. damnificata,, -orum n. straty, wydatki; damna, expensa
KodUJ II p. 10 (a. 1442) : etiam praefati magistri d-a et percepta, quae occasione dicti altaris perceperat Nicolaus, remittere debent.
II. godny potępienia; damnatione dignus, cf. supra 11.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)