Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONUBIUM

Gramatyka
  • Formyconubium, connubium
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -ii
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • coniugium, matrimonium.
    • α.
    • β.
    • γ.
    • δ.

Pełne hasło

CONUBIUM s. CONNUBIUM, -ii n.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
związek małżeński, małżeństwo; coniugium, matrimonium.
Additur
tori ( CIOŁ. in CodEp I 1, p. 47 ).
Syn.
nuptiae ( Dogiel IV p. 248, a. 1526) , torus ( VHedv p. 514 ).
Dicitur
maritale ( GALL p. 429 = 64,5 M. ; DŁUG. Op. p. 131 ). Simili sensu honorabile ( VHedv p. 514 ) , sacrum ( PAUL. CR. p. 104, v. 48 ), item sacra conubii vincula ( IO. VISL. p. 192, v. 186 ).
Opp.
adulterium ( DŁUG. Op. p. 27 ).
N. locut.
α. conubium alicuius (cum aliquo) assumere ( DŁUG. Op. p. 200 ) , nancisci ( WAPOW. p. 111 ), item custodire ( VHedv p. 514 ).
Simili sensu
conubio potiri ( DŁUG. Hist. III p. 38 ) , se miscere ( ib. I p. 56 ), desponsari ( GALL p. 449 = 100,19 M.).
β. ad (secundum, aliud) conubium convolare ( KodKKr I p. 295, a. 1363 ; ArHist V p. 97, a. 1411) , desciscere (de monachis apostatis Dogiel IV p. 248, a. 1526).
γ. aliquem in conubium asciscere ( DŁUG. Hist. IV p. 202 ).
Simili sensu
conubio vincire ( CracImpr p. 214, a. 1545) , alicui conubium praestare ( CIOŁ. in CodEp I 1, p. 47 ).
δ. feminam conubio tradere ( *KodWp II p. 273, a. 1309) , in conubium collocare ( Tom. VIII p. 179, a. 1526) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)