- F.
- Th.
- Bl.
- BJ. (s.
- v.
- cunus),
- A.
- N. (s.
- v.
- cuneus)
I.
geom.
t. t. stożek; pyramis rotunda.
N. medii aevi etymologiam
Gramm. p. 213 (saec. XIV) : conor, inde c-us.
Dicitur
rectus:
COPERN. Rv p. 267 : si c-us rectus plano secetur ad basim parallello, sectio circulus est.Praec. wierzchołek stożka lub ostrosłupa; pyramidis cuiuslibet acumen
VITELO Opt. p. 117 : c-us dicitur pyramis rotunda uel uertex pyramidis cuiuscunque rotundae uel lateratae.
GŁOG. Anim. fol. N VIIIb : visio fit per piramidem radiosam, cuius c-us, id est acucies, est in oculo.
II.
1.
stożkowate zakończenie, wierzchołek, szczyt;
cacumen, vertex (v.
gr. galeae, vasis, tecti).
2.
ostro zakończony przedmiot, (czop, klin, dłuto itp.);
dicitur de variis instrumentis in acutum desinentibus, v.
gr. de obturamento, scalpro, cuneo
RachWaw p. 61 (a. 1525) : pro triginta c-is alias «czopy».
Ib. pro quindecim c-is alias «kliny».Ib.
p. 62 (a. 1525) : pro quinquaginta c-is alias «diota».Cf. CUNEUS.
N.
trójkątna żelazna chorągiewka umieszczana na dachu dla wskazywania kierunku wiatru; vexillum ferreum ventorum index
RachWaw p. 61 (a. 1525) : a coloracione c-i ferrei supra turrim.
Ib. p. 62 (a. 1525) : pro duobus c-is ferreis alias «povietrznyky» supra domum reginalis maiestatis.
3.
klin gruntu; agri sors in acutum desinens
PreussUB I 2, p. 529 (a. 1305) : III macella ... sita ... in c-o versus valvam Dobrinensem.
PommUrk V p. 251 (a. 1316) : palos ... fixos intra c-um id est «ort» fluvii Blandegast.Cf. Th. IV 890, 17 sq.