- F.
- Th.
- S.
- A.
I.
A.
propr.
1.
res
a.
połamać na kawałki, pokruszyć; in minutas partes confringere, collidere, rumpere.
b.
zetrzeć na proch, sproszkować, zemleć; conterere, commolere, in pulverem
redigere.
Syn.
molere (
AGZ III
p. 19, a. 1358)
.
2.
homines vel partes corporis: pobić, potłuc, zranić; laedere, caedere, vulnerare.
Iuxta ponitur
vulnerare (
Tom. VII
p. 302, a. 1525).
Additur abl.
α.
instrumenti
CRIC. p. 11, v. 31 : quin fles, quin strictis c-is pectora palmis?
β.
causae
VHedv p. 638 : genuflexionibus sua c-erat genua.
B.
1.
transl.
a.
rozgromić, pokonać; profligare, devincere (hostes sim.).
Syn.
debellare (
DŁUG. Hist I
p. 504
).
b.
gnębić, nękać; affligere, vexare
DŁUG. Op. p. 281 : insaniam daemonis ... obsessum c-ntis arguens.
c.
zmusić, doprowadzić do czegoś; cogere, compellere
DŁUG. Op. p. 256 : frigore ieiuniorum et abstinentiarum Cunegundis carnis incentiva omni religionis conatu satagens extinguere et in obedientiam spiritus c-re.
d.
poskromić, stłumić; coercere, cohibere (affectus, cupiditates sim.).
Syn.
vincere (
DŁUG. Op.
p. 207
)
.
2.
in imagine (pass.) ścinać się; consistere
PAUL. CR. p. 41, v. 17 : quae Riphaeis c-itur ora pruinis.
II.
arma
ścierać się z bronią w ręku, walczyć zbrojnie;
i. q. conserere
PAUL. CR. p. 26, v. 339 : crudeles c-unt arma manipli.