Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONTEMPTUS-2

Gramatyka
  • Formycontemptus, contemtus, contentus,
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -us
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajmęski
Znaczenia
  • contemptio, despectio, despicientia.
    • α.
    • β. + contemptum habere
    • γ. + in contemptum abire (ad-, de-) ducere irritare

Pełne hasło

CONTEMPTUS s. CONTEMTUS s. CONTENTUS, -us m.
  • F.
  • Th.
  • S.
  • BJ.
  • N.
lekceważenie, wzgarda, pogarda; contemptio, despectio, despicientia.
Syn. et iuxta posita
abiectio ( CodEp I 2, p. 148, a. 1454 ; DŁUG. Hist. IV p. 595 ) , contumelia ( *Lites I p. 436, a. 1328 ; DŁUG. Hist. IV p. 385 ) , despectus ( AKapSąd III p. 367, a. 1471 ; ArPrawn I p. 318, a. 1553) , levipendium ( AKapSąd III p. 96, a. 1503) , levitas ( ArPrawn VI p. 46, a. 1521) , praeiudicium ( AKapSąd II p. 70, a. 1426) , vilipendium ( CodEp II p. 47, a. 1411 ; AKapSąd III p. 148, a. 1510).
N. glossam Pol.
GLc p. 13 : c-us, obprobrium, «potąpa».
Frequenter usurpatur formula in contemptum alicuius (rei) nie licząc się z kimś (czymś); neglecto aliquo (aliqua re). (
N. locut.
ad contemptum legum et magistratus laudat Wł. Łoziński, Prawem i lewem, Kraków 1959 I p. 305, II p. 134)
*KodKKr I p. 70 (a. 1257) : in ... ecclesie predicte c-um.
KodWp II p. 148 (a. 1298) : in nostre revocacionis c-um.
Praec.
in contemptum clavium ( MPVat II p. 44, a. 1349 et saepius). Ad rem cf. CLAVIS I 2 a.
N. iuncturas
α. contemptui habere ( VAd p. 216 ; ArHist X p. 372, a. 1576, ;cf. Th. IV 661, 76 sqq.), dare ( FormJ p. 73, a. 1409 ; CodVit p. 430, a. 1418) , exponere ( CodEp III p. 427, a. 1496).
β. contemptum habere ( ZabDziej I p. 316, a. 1560 : nobiles ... c-um habuerant contra ... Stanislaum) induere ( DŁUG. Hist. I p. 366 ) , irrogare ( ib. IV p. 385 ).
γ. in contemptum abire ( Tom. X p. 107, a. 1528) , (ad-, de-) ducere ( *CodPom p. 723, a. 1245 ; *KodWp III p. 476, a. 1378 ; APozn I p. 160, a. 1450 ; MatPis p. 83, a. 1542 ; ConcPol VI p. 335, a. 1586) , irritare ( KodMp II p. 243, a. 1318 : ne ... rite ... factum in grauem c-um irritetur) , redigere ( UrkBBr p. 147, a. 1285) , reverti ( KodLit p. 351, a. 1431) , venire ( DŁUG. Op. p. 48 ; ib. p. 55, ;cf. Th. IV 662, 39).
Constr.
a. sq. gen. obi. et subi.
DŁUG. LibBen I p. 557 : vicarii si alienas aedes ... non frequentaverint, a c-u laycorum se vindicaturi sunt.
b. sq. apud:
KADŁUB. p. 214 : non suum aput illos dolere c-um.
c. sq. contra cf.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)