Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONTEMPTIBILIS

Gramatyka
  • Formycontemptibilis, contemnibilis, contempnibilis
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -e
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • contemnendus, spernendus, vilis

Pełne hasło

CONTEMPTIBILIS s. CONTEMNIBILIS s. CONTEMPNIBILIS, -e
  • F.
  • Th. (rec.),
  • Bl.
  • S.
  • B. (-mtibilis),
  • BJ.
  • N.
[comp. plus contemptibilis : ArHist V p. 21 (a. 1408) : status clericorum ... aput laycos plus contemptibilis quam olym filiorum Israel. etiam contemptibilior: DŁUG. Hist. I p. 9 et V p. 498 ]
zasługujący na lekceważenie, pogardę, lichy; contemnendus, spernendus, vilis
MARTIN.OP. Chr. p. 221 : dicentes eum esse c-em personam, vultu despectibilem.
VHedv p. 520 : c-e indumentum deponere.
Syn.
despectibilis cf. sq., levis ( ArPrawn I p. 419, a. 1554) .
Opp.
famosus ( NIC. POL. p. 52, v. 105 ), pretiosus ( ib. ).
Constr.
a. sq. dat.
SACR. Elucid. fol. c Ia : vt sic populo Romano ecclesiam c-em redderet (cf. Th. IV 653, 30. 76 et 654, 4 ).
b. sq. apud sq.
Tom. VI p. 207 (a. 1523) : c-es simus apud suam sanctitatem.
N. locut.
contemptibilem reddere znieważyć, zniesławić; contemptui dare, opprobrio afficere
ZabDziej II p. 468 (a. 1488) : Katherina ... ipsum ... diffamavit et c-em coram residentibus reddidit indebite, iniuste.
Item cf. supra 22.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)