Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONSUMMO

Gramatyka
  • Formyconsummo, consumo
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -are, -avi, -atum
Znaczenia
  • I. ad finem perducere, conficere, perficere.
    • a. concr.
    • b. abstr.
  • II. ad summum perducere.
  • III. iur.
    • 1. confirmare, ratum facere
    • 2. + litteram iudicis locationem villae hereditatem ad effectum perducere, perficere, v. gr.
    • 3. + limites designare, definire, statuere
    • 4. eccl.+ matrimonium, copulam inire, experiri
  • IV. + consumere
    • 1. comedere
    • 2. conficere, delere

Pełne hasło

CON-SUMMO s. CONSUMO, -are, -avi, -atum
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • B.
  • A.
  • H.
  • N.
I. doprowadzić do końca, wykończyć, dopełnić; ad finem perducere, conficere, perficere.
Syn.
complere ( AKapSąd III p. 125, a. 1508).
Opp.
coepisse ( ArHist XII p. 338, a. 1411 ; DŁUG. Hist. IV p. 566 ) , inchoare ( Lites II p. 109, a. 1259 ; DŁUG. Hist. I p. 91 ), incipere ( ZabDziej III p. 42, a. 1490 ; AKapSąd III p. 265, a. 1499).
a. concr. , praec. aedificium sim.
Syn.
aedificare ( DŁUG. Hist. II p. 369 ) , construere ( ib. I p. 190 ).
N.
librum napisać; conscribere
MARTIN. OP. Chr. p. 253 : leges condidit et c-uit libros scilicet Codicem et Digestum Iustinianus.
b. abstr. , v. gr. opus, negotiumsim. (additur effectu: ArHist XII p. 338, a. 1411) .
Item
divina officia ( PommUrk VI p. 189, a. 1323) , verba ( ZabDziej III p. 124, a. 1491 : iuxta votum et verba inter eos c-ta) , felix martyrium ( DŁUG. Op. p. 345, item felici martyrio consummatus: BRUNO Qfr p. 428 ; DŁUG. Op. p. 347 ) ;, finem vitae suae ( MPH III p. 692, saec. XV).
N.
sententiam wydać ostateczny wyrok; sententiam ultimam ferre
MARTIN. OP. Serm. fol. 4a : videbunt Filium Dei sententiam c-ntem.
Inde sensu latiore:
rozstrzygnąć; decidere
KodMp III p. 127 (a. 1359) : causas autem omnes ac crimina omnia ... scultetus iudicabit, c-bit, condemnabit, puniet.
DŁUG. Hist. IV p. 566 : res inter illos dudum armis agi coepta est, et sine dubio in partem alteram (v. l. alterutram) c-ta.
Pass. dopełnić się, wypełnić; compleri (de tempore: expleri).
N. glossam Pol.
ArLit III p. 108 (saec. XV) : c-ta sunt «dokonało sya».
II. doprowadzić do doskonałości; ad summum perducere.
N.
valetudinem odzyskać w pełni zdrowie; plenam valetudinem recuperare
Tom. X p. 347 (a. 1528) : cum ... primae valetudini ... fuero restitutus, ad quam recuperandam c-ndamque ... nihil restet amplius quam etc.
Pass. osiągnąć szczyt; ad summum rei gradum pervenire.
N. locut.
in salutem perennem osiągnąć szczęśliwość wieczną; felicitatem aeternam assequi
DŁUG. Op. p. 183 : Iacobo de Senno ... Iohannes Longini ... reverentiam et in salutem perennem ... feliciter dirigi, perfrui et c-ri.
III. iur. t.t.
1. uprawomocnić, zatwierdzić, nadać moc urzędową; confirmare, ratum facere
KodWp II p. 473 (a. 1335) : fuerunt placitata et finaliter c-ta ... omnia infrascripta.
ArHist V p. 434 (a. 1460) : licet episcopus predictam fraternitatem ratificaverit, approbaverit et c-verit.
*Dogiel IV p. 304 (a. 1541) : promissio ... regiis litteris, jure, liberalitate ... fulcitis est munita et c-ta.
Praec.
pacem, concordiam sim.
Lites II p. 376 (a. 1343) : super quibus terris est concordia huiusmodi c-ta.
Ib. concordiam initam et feliciter c-tam cum ... magistro et fratribus (cf. KodPol I p. 192; Dogiel IV p. 70).
AKapSąd I p. 44, (a. 1436) : ad c-ndam pacem ... venire.
Item
foedus ( DŁUG. Hist. IV p. 129, additur conclusione finali ib. V p. 651 ) , tractatum ( ib. IV p. 107 ), compositionem (factis: ZabDziej II p. 580, a. 1489) , condictamen ( ib. III p. 105, a. 1491) , immo affinitatem cum aliquo ( DŁUG. Hist. IV p. 129, ib. p. 324 ) .
2. wprowadzić w życie, doprowadzić do skutku, urzeczywistnić; ad effectum perducere, perficere, v. gr. litteram iudicis ( KsgGrWp II p. 256, a. 1397) , locationem villae ( KodKKr I p. 296, a. 1363 ; item hereditatem :
KodMp II p. 274, a. 1330 : si vero non locauerit villam scultetus ... de ipsa ... cedat, alium substituendo scultetum, qui eandem hereditatem plenarie c-re poterit et locare).
3. limites wyznaczyć, określić, ustalić; designare, definire, statuere
KodMp IV p. 455 (a. 1446) : c-ti, finiti et completi sunt limites et granicies in presencia ... succamerarij ... inter villas ... hoc ... modo.
CodEp I 2, p. 179 (a. 1457) : saepius ad id terminandum Cruciferi moniti ... nunquam volebant eosdem c-re limites (cf. supra limites ... inter regnum et ordinem debebant distingui).
Ita saepius saec. XV.
Dogiel I p. 415 (a. 1475) : bona ... et possessiones, de quibus summa taxae ... exigi ... possit, plene c-re, integre et perfecte ostendere ... et assignare ... praefatae ... virgini Sophiae.
ArPrawn V p. 141 (saec. XV) : si succamerarius ... duas ... hereditates limitaverit et c-verit.
4. eccl. t.t. matrimonium, copulam sim.: dopełnić małżeństwa; inire, experiri
PrPol p. 62 (a. 1410) : cum quo matrimonium contraxit et copulam in facie Ecclesie recepit et carnali copulacione c-vit.
ArHist V p. 97 (a. 1411) : Katherina ... cum Martino ... sponsalia contraxit et carnali copula c-uit.
Ib. p. 102 (a. 1441) : matrimonium realiter c-re.
AKapSąd III p. 9 (a. 1453) : nisi ... matrimonium cum ... Hedvigi c-ret.
Ita passim saec. XV—XVI.
Constr.
a. sq. cum cf. sq. b. sq. inter :
DŁUG. Hist. III p. 451 : de c-ndo matrimonio inter ... Hedvigim et Wilhelmum.
N.
in facie Ecclesiae (publice) zawrzeć małżeństwo wobec władzy kościelnej; matrimonium coram sacerdote, cui id iuris competit, contrahere
ArHist V p. 96 (a. 1411) : petens ipsam adiudicari in vxorem et ad c-ndum copulam in facie Ecclesie conpelli.
AKapSąd II p. 120 (a. 1440) : ne huiusmodi matrimonium in facie Ecclesie c-retur.
Ita saepius saec. XV—XVI.
Item
sponsalia :
ArHist V p. 127 (a. 1455) : publice ... sponsalia c-re in facie Ecclesie.
Simili sensu aliquem in maritum :
ZabDziej III p. 337 (a. 1494) : Dorothea ... petit ... sibi ... Martinum in maritum in facie Ecclesie copulari, c-ri et contrahi.
N. sensu latius translato
nequitiam ( AKapSąd II p. 606, a. 1472 : meretrices... servat, suam nequiciam c-ndo cum eisdem) , divortium (
ZabDziej III p. 196, a. 1492 : petens divortium in parte c-ri).
IV. fungitur vice verbi consumere (cf. infra 1136, 33 sqq.)
1. spożyć; comedere
AKapSąd III p. 78 (a. 1501) : nescit, an ipsam Hostiam c-vit.
2. zniszczyć; conficere, delere
PP II p. 78 (a. 1450) : quod ciuitas nostra ... per ignis voraginem sit c-ta.
DŁUG. Op. p. 87 : quoniam salubriter monentem audire contempsit, iuxta Iob vaticinium stultitia c-tus interiit (alluditur ad Vlg. Iob 36,12 ).
Item:
zabić; interimere
ib. p. 69 : s. Stanislaus glorifico et glorioso martyrio, humanis quidem manibus, sed ferina mente ... dum annum prope quinquagesimum ageret, c-tus est, et per mortem etc.
Cf. Th. IV 604, 21 sqq.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)