Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CONFORMIS

Gramatyka
  • Formyconformis
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -e
  • Część mowyprzymiotnik
Znaczenia
  • I.
    • 1. consimilis, concors, congruus, consentiens
      • a.
      • b.
    • 2. aptus, accommodatus, conveniens, debitus
  • II. scriptum eiusdem formae sententiaeque

Pełne hasło

CONFORMIS, -e
  • Th. (rec),
  • Bl.
  • S.
  • B.
  • BJ.
  • N. [
  • NR
  • ST R
  • ON Y:952]
[ forma decl. I CodEp II p. 248 (a. 1430) : exquirere vicissitudinem conformam.]
I. adi.
1. jednakowy, zgodny, podobny, jednomyślny; consimilis, concors, congruus, consentiens
a. de rebus
KodMp IV p. 84 (a. 1403) : Iohannes ... bona sua ... domine Aluschie ... resignauit, ipsa vero domina ... c-em sibi resignacionem fecit.
*CodEp II p. 86 (a. 1417) : litteras ... sub uno verborum contextu per omnia c-es ... tradi fecimus (cf. Dogiel I p. 181, a. 1515).
DŁUG. Hist. I p. 116 : Stephanus papa ... per electionem c-em successit (cf. ib. p. 344).
Syn. et iuxta posita
coaequtis ( JAC. PAR. I p. 357, a. 1440) , unanimis ( AKapSąd II p. 261, a. 1469 ; cf. ArPrawn I p. 339, a. 1547) , universalis ( SSrSil I p. 310, a. 1482).
b. de hominibus
CodSil(M) I p. 45 (a. 1147) : neque enim vel Latinae vel Graecae vult esse gens Ruthenica c-is ecclesiae.
*Lites I p. 423 (a. 1310) : neophiti ... nec in fide nec in moribus fidelibus sunt c-es.
Inde
fere i. q. posłuszny, uległy; oboediens, obsequens
KodUJ I p. 76 (a. 1409) : cupientes ... regis ... nostri ... obedire mandatis et ... iussibus suis salubribus ex debito semper fore c-es.
2. odpowiedni, stosowny, właściwy; aptus, accommodatus, conveniens, debitus
KodPol I p. 210 (a. 1354) : racioni consonum videtur et honestati c-e probatur, ut virtuosi in suis virtutibus ... debeant consolarj.
GŁOG. Anim. fol. 25a : sic sermo non esset rei c-is.
StPPP III p. 218 (a. 1532) : crimina secundum magnitudinem ... eorundem poenis c-bus percellantur.
N. glossam Pol.
GLb p. 23 : c-is «kstaltowny».
II. subst. odpowiednik; scriptum eiusdem formae sententiaeque
ZabDziej III p. 209 (a. 1492) : apodixe incise ... cuius c-em dictus reus apud se dimisit.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)