Ogólne
Pełne hasło
Więcej

COMMINUS

Gramatyka
  • Formycomminus, cominus, conminus
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana
Znaczenia
  • I.
    • 1.
      • a. ex propinquo, manu ad manum (de pugna).
      • b. prope, iuxta.
    • 2.
      • a. mox, statim, ilico
      • b. nuper, modo
    • 3. nullo interprete
  • II. prope, iuxta, ad

Pełne hasło

COMMINUS s. COMINUS s. CONMINUS
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
I. adv.
1.
de loco
a. z bliska, wręcz (w walce); ex propinquo, manu ad manum (de pugna).
Opp.
eminus ( DŁUG. Op. p. 236 ).
b. blisko, obok, tuż; prope, iuxta.
2. de tempore
a. zaraz, natychmiast, niezwłocznie; mox, statim, ilico
KodLit p. 264 (a. 1420) : ut longa expectatione protelatio ... non suspendat, sed c-s de uestra faciat uoluntate cerciores.
StPPP X p. 19 (saec. XV) : michi de necessariis c-s dignemini providere.
Ita saepius. Cf. Th. III 1895,65 sqq.
b. dopiero co, niedawno; nuper, modo
PommUrk III p. 295 (a. 1297) : quas marcas dominabus c-s recitatis teneor iusto debito.
3. de modo: wprost, bezpośrednio; nullo interprete
AKap p. 306 (a. 1545) : c-s sue s. mti ad fidam aurem loquuti sumus.
Cf. Th. III 1895,15 sqq.
II. prp. w pobliżu, obok, tuż przy; prope, iuxta, ad
DŁUG. Hist. III p. 358 : campanile et stuba ... c-s castrum sita erant.
KOMOR. p. 157 : portum ... c-s castellum Cilianum prope ... civitatem.
Cf. Th. III 1895,74 sqq.
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)