- F.
- Th.
- Bl.
- S.
- B.
- N.
I.
propr. zestawiać parami lub łączyć, zespalać w całość; duplicare vel in unum coniungere, copulare, coagmentare.
N. de
epistulis
układać, pisać; componere
StPPP X p. 30 (saec. XIV) : epistolam planis, ornatis atque coloratis orationibus c-re.
Constr.
a.
sq.
abl.
instr.
Theiner I p. 379 (a. 1336) : in ... sex peciis pergameni conscripsi, quas filo c-vi.
CIOŁ. Lib. I p. 153 (a. 1424) : Almanie principes singularis amicicie federacionibus c-at.b. sq. in c. abl.
GŁOG. Alex. I fol. 126b : varie sunt distinctiones partium c-arum in figuris.
JAC. PAR. Serm. fol. 114a : duo boues in vno iugo c-antur.
II.
transl. jednać, łagodzić, uspokajać; componere, sedare
PommUrk III p. 75 (a. 1289) : que priorum prouido et maturo consilio fuerant c-ta.
Dogiel I p. 154 (a. 1412) : Wladislao regi omnia ... dissidia ... finienda c-nda dirimendaque ... committimus.